ART 2014

Segodnya – about contemporary impressionist painter Kent R. Wallis and upcoming Impressionist exhibition in a museum in Paris, Monet Marmotann.

The paintings of this master admire his charm, which speak primarily about the simple and unconditional love for color.

At the time, Kent was fascinated by the famous canvases of painters of the 19th century. Now he creates poetic inspiration canvases dance with light. But it was not always. Even 20 years ago, Kent Wallis did not take brush in hand.

On the painting was inspired by his wife. After lengthy opinion, he began to work at night, it was his “hobby”, which later turned out to be his life’s work.

And now for the exhibition in Paris.

Those who come in late spring – early summer in France, it is worth to visit the exhibition. At the exhibition, titled “Les impressionnistes en Prive” (“Chastnye Impressionists”), its visitors will have the unique opportunity to get acquainted with one hundred works by French Impressionist painters. The most interesting thing is that before that they were not exposed to the public.

Paintings were exhibited at the exhibition were provided by private kollektsionerami. Their collected worldwide.

The exposition will be acquainted with quite a few works by Renoir, Monet, Pissarro, Boudin, Manet, Degas, and many other artists working in this genre.

Exposition “Les impressionnistes en Prive” will open at the Museum Marmotann Monnet already before 6 July. Opening hours: daily from 10 am to 18 pm. Cost per adult will be – 10 euros, well child – 5 euros.

Alice Williams paintings

Charles van den Eycken – Mischief – 12036-2426
(clickable)

Henriette Ronner-Knip – Mother’s pride – 28837-20

Self-portrait with two pupils (1785) Adelaide Labille-Guiard

Place of power with a harsh climate and stunning in its beauty of northern nature. Solovetsky archipelago in the White Sea between Arkhangelsk Oblast and Karelia.

Photographer Alexander Bobretsov was born and lives in Solovki. He feels their heart.

“My camera helps to preserve and pass on what I see and feel. This lesson for me, as a medicine for the soul “Alexander Bobretsov

 Mountains

Kunstenaar Angel Vasilev, werd geboren in 1947 in Plovdiv, waar hij nog steeds woont en werkt.
Angel Vasilev
is een meester van de Byzantijnse kunst, die weet hoe hij zowel grappige en serieuze aspect van zijn werk over te brengen. Hij is een kunstenaar – een dichter die zijn onderdanen organiseert en zo dat zijn schilderijen in het algemeen uit te drukken een sterke en vreugdevol begin van de kijker in stressvolle situaties moet dus mnogo.Ego werk is in vele particuliere collecties in Portugal, Spanje, Noorwegen, Frankrijk, Duitsland , Italië, de VS, Japan en Argentinië.

gast

lekkernij

Pasen (Pasen)

Madonna

Vanuit het project Alphabet

toast

verkering

vierkant

cabine IV

verkering

ik kraam

straat

tango

Walter Deverell
(Eng Walter Howell Deverell, 1 oktober 1827, Charlottesville -. 2 februari 1854, Londen) – Engels Pre-Raphaelite schilder.

De zoon van immigranten uit Engeland. Zijn ouders keerden er toen Walter twee jaar oud was.

Met 17 jaar gediend Deverell als advocaat en ook studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Sassa. Ontmoetten elkaar op school met Rossetti in 1845. Voor een tijdje Rossetti en Deverell woonde in hetzelfde appartement op Red Lion Square (Eng.) Russische ..

In 1846 verliet Deverell de service en ging de Hogeschool voor de Kunsten aan de Koninklijke Academie. Deverell schilderijen werden tentoongesteld in de Academie 1847-1853 jaar. Door Rossetti, ontmoette hij met andere leden van de Prerafaëlieten. Deelgenomen aan de Pre-Raphaelite editie van het tijdschrift «Germ». Eenmaal in 1850 Collinson verliet de Broederschap, Rossetti Deverell aangeboden om zijn plaats in te nemen. Om een of andere onbekende reden heeft dit niet gebeuren, maar het hele lichaam van het werk is nauw gerelateerd aan Deverell prerafaelizmom.
Werken aan het schilderij “Twelfth Night” (1849-1850), uitgenodigd als een Artist’s Model Elizabeth Siddal, die liep in de winkel hoedenmaker. Uit angst voor mislukking, Deverell overgebracht een aanbod Siddal door zijn moeder. Deverell werkte als docent aan de School van de figuur, maar wegens ziekte, werd gedwongen af te treden.

Het laatste beeld van het werk van de kunstenaar “As You Like It” (“Imaginary bruiloft Orlando en Rosalind”), 1853. Volgens de verhalen van dierbaren, Deverell schreef schilderen in de open lucht in de bossen van Surrey, lange pose dwingt zijn broer en zus. Na de dood van vrienden van de kunstenaar geholpen zijn familie is in financiële moeilijkheden, en Rossetti eindigde het onvoltooide beeld, zodat het kan worden verkocht.

“Imaginary bruiloft Orlando en Rosalind,” in 1853, eindigde DG Rossetti, City Museum and Art Gallery, Birmingham

“Twelfth Night”

Walter Howell Deverell. De lieveling (1853)
‘Geliefde’ in deze context in het achterhoofd zou kunnen hebben van een huisdier, verwend kind of een favoriet. Als een vogel, een vrouw hier in het huis – misschien is ze – evenals een huisdier vogel in een kooi.

grijze papegaai

Walter Howell Deverell, ‘Eustatia’ 1853

Moderne schilderen in de stijl van de oude meesters
ZOMER

Italians – philosophers throughout. Even in the picture, which is an allegory of spring and love, encrypted message of humanity

Sandro Botticelli
Spring, 1482 Primavera
The Uffizi Gallery, Florence

Painting by Sandro Botticelli “Spring” was a wedding gift to Lorenzo de ‘Medici his second cousin Lorenzo di Pierfrancesco de’ Medici. He was going to marry Semiramis – a girl from a noble family Appiani. “Spring” was supposed to hang over the sofa-encrusted larem – lettuchcho. The picture is not really just about spring and love is a kind of illustration of the Manual, compiled by Lorenzo di Pierfrancesco to the famous Florentine philosopher Marsilio Ficino. In it, he called crooked young man looking intently at the Humanitas («humanity”, “humanity”) as the highest virtue.

The epitome of humanity Ficino considers the goddess Venus. “You have to rivet his attention to Venus – writes Ficino, – that is to say humanity. It serves to remind us that we can not have anything great in the earth, not having the people themselves, by whose mercy all earthly things come. People it is impossible to catch bait for other than humanity. Therefore, be careful and do not despise it. “Painting an extended period of time hung in the mansion of the Medici in Florence. In 1815 she went to the Uffizi Gallery. For a long time it is not exposed, and only since 1919, when it drew the attention of art Giovanni Tucci, it becomes a pearl of the main exhibition.

1. Venus. Goddess of love stands in the middle of orange groves (orange – a symbol of chastity), in the arch of myrtle and laurel, holding his right hand in a gesture of blessing. Her veil married woman (an allusion to the wedding theme). “It is – writes Ficino – there nymph prigozhesti greatest born of heaven and God more than any other beloved by God. Her soul and mind are Love and Mercy, her eyes – Dignity and Magnanimity, hands – Generosity and Magnificence, legs – Prigozhest and modesty. There is a whole Temperance and Honesty, pleasure and greatness. Brave beauty! How beautiful to behold. My dear Lorenzo, nymph so noble completely given into your hands (again played up the theme of the wedding. – Comm. Aut.).

If you combine it with marriage and called her his, it will make your sweet years, and you yourself – excellent father children. ”
2. Three Graces. This companion of Venus. Ficino describes their feelings, intellect and will. “And because – he writes – it [feeling] is not the thinking act is one of the Graces painted with face turned to us, as it were, to move forward and not going to go back; the other two, as they relate to the intellect and the will, which is characteristic of the function of thinking, depicted with face turned back, as the one who comes back. ”
3. Mercury. Messenger of the gods depicted in winged sandals. He was the son of the nymph Maia, after which in Latin is called the month of May, in which the wedding of Lorenzo di Pierfrancesco. With the help of the caduceus (rod, braided snakes) He scatters the clouds to nothing clouded spring mood Garden of Venus. It is believed that the image of Mercury Botticelli painted Lorenzo de ‘Medici, the customer’s picture.
4. Zephyr and the nymph Chloris. This illustrates the passage from Ovid’s poem “fast” – west wind Zephyrus chasing chloride and seizes it: “Once spring eye I caught Zephyr; I went, / He flew me: he was too strong for me … / Yet violence Zephyr justified, making me his wife, / And your marriage I never grumble. “After marriage chloride (out of her mouth curled periwinkle – the symbol of true love) became a goddess of spring and flowers that Botticelli depicts immediately, thereby using the technique of simultaneity – simultaneous images of consecutive events.
5. Spring. It includes the following lines from “Fast”, “Spring – this is the best time / in green all the trees, all the land is green. / Garden prolific flowers in the fields, my dowry data … / Garden graced my husband a beautiful flower hat, / So I said: “Forever whether you’re the goddess of flowers!” / But count all the colors of the flowers scattered everywhere, / I never could not: no number of their number. “The painting by Botticelli Spring scatters rose, as was the custom for the rich Florentine weddings. Her dress embroidered with red and blue cornflowers – symbols of friendliness and good nature. You can also see in a wreath around his neck Spring strawberries – a symbol of tenderness, chamomile – a symbol of loyalty and buttercup – a symbol of wealth.
6. Cupid. Companion of the goddess of love. He blindfolded (love is blind) Celite Firebolt in one of the Graces. Possibly in the form of Cupid Botticelli painted himself.

Franse schilder en graficus. Geboren in Parijs. Kunstonderwijs in het atelier van zijn vader – een beroemde Franse graveur L. Flamant. Hij maakte zijn debuut op de Salon van Parijs in 1871 ontwikkelde klaring Franse paviljoen voor de wereldtentoonstelling in Parijs (1900). Commandeur in de Orde van het Legioen van Eer. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was de ere-voorzitter van de Vereniging van martial kunstenaars. Hij werd bekend als een meester van de portretkunst, geschiedenis en genreschilderkunst. Zijn werken zijn in het Museum d’Orsay en het Museum van het Franse leger (beide – in Parijs), de Royal Collection in Londen, XM Harvard University, het Smithsonian American Art Museum in Washington, de State Hermitage Museum en anderen.

“Out van Napoleon in Compiègne,” 1899 (klikbaar)

Baden dames in de achttiende eeuw. (Klikbaar)

Un concert à Versailles (klikbaar)

HET BILJART SPELERS (klikbaar)

Een avond entertainment voor JOSEPHINE (klikbaar)

Napoleon na de slag van Waterloo (klikbaar)

Ontvangst bij Malmaison in 1802. Hermitage. (Klikbaar)

(klikbaar)

(klikbaar)

Maandag, juni 30, 2014 16:33 + het citaat

Portret geschilderd door Vigee Lebrun, (c. 1782, Versailles Museum)

Prinses Elizabeth Frans (. Fr Élisabeth Philippine Marie Hélène de France, 3 mei 1764 – 10 mei 1794) – Franse prinses, de jongere zus van de laatste koningen van Frankrijk, Louis XVI, Louis XVIII en Karel X. Op de binnenplaats bekend als Madame Elizabeth. Uitgevoerd tijdens de Franse Revolutie.
Elizabeth werd geboren op 3 mei 1764 in Versailles. Zij was de jongste dochter van Louis de Dauphin van Frankrijk en Maria Josephine van Saksen. Koning August III van Polen en Aartshertogin Maria Josepha, dochter van keizer Joseph I. – vaderskant ze de kleindochter van koning Lodewijk XV van Frankrijk en Maria Leszczynski moeders kant was

Elizabeth als een kind, de kunstenaar Joseph Ducreux (1768, Museum van Versailles)

Als een kind, de prinses hield paardrijden, goed in tekenen. Een aantal van haar schilderijen worden bewaard in het museum Chateau in Versailles. Sinds mijn kindertijd, werd ze vastgebonden aan zijn broers, en wilde niet naar het land te verlaten door te trouwen met een buitenlandse prins. In 1777, keizer Jozef II nodigde haar uit om met hem te trouwen, maar zij, met toestemming van zijn broer geweigerd. Om deze reden, ze nooit getrouwd, bleef in Frankrijk tot aan zijn dood.
Elisabeth de Bourbon (3 mei 1764 – 10 mei 1794), prinses van Frankrijk, ‘Madame Elisabeth’logue Foundation

In 1789 de grote Franse Revolutie. Prinses Elizabeth weigerde om het land te verlaten, waardoor zijn broer de koning en zijn familie in gevaar. Na de verovering van de Tuileries Palace ze bleef met mijn familie broer die gevangen werd. In de gevangenis, Elizabeth correspondeerde met zijn broer, de Comte d’Artois, die in staat waren om naar het buitenland te reizen was. In zijn brief schreef ze voor de onmiddellijke invoering van de buitenlandse troepen in Frankrijk voor de onderdrukking van de revolutie en de restauratie van de monarchie.
In februari 1791, weigerde ze om te gaan met haar tantes Madame Adelaide en Madame Maria Victoria in Italië. Na de uitvoering van zijn broer 21 januari 1793, Prinses bleef met koningin Marie Antoinette. 16 oktober onthoofd en Marie Antoinette. Onlangs sprak haar brief aan Madame Elizabeth, had ze niet lezen. Door Elizabeth en Maria Theresa verbergen straf Queen.
Elisabeth Louise Vigee LeBrun (3 mei 1764 – 10 mei 1794) Duchesse de Guiche – 1794

Volgens Robespierre, Madame Elizabeth was niet gevaarlijk voor de nieuwe regering. Aanvankelijk wilde hij Elizabeth buitenland te verdrijven. 9 mei 1794, verscheen zij voor de rechtbank. Ze werd beschuldigd van het helpen bij de ontsnapping van de koning, om overlevenden te helpen Franse troepen. In de hof hoorde ook geruchten dat ze contact gehouden met zijn broer, de Comte d’Artois, die probeerde om de buitenlandse troepen in te voeren om de revolutie en het herstel van de monarchie te onderdrukken.
Louise Elisabeth van Frankrijk

Elizabeth Hof veroordeeld tot de dood door de guillotine. De volgende dag, 10 mei 1794 werd ze onthoofd samen met de andere 23 mannen en vrouwen.
In monarchistische kringen was Elizabeth een afgod. Ze riep de revolutie en revolutionairen belichaming van het kwaad op aarde. Prinses was een vroom katholiek, een hoop het geld dat ze gedoneerd aan een goed doel, was gewijd aan de familie van zijn broer de koning.

Elisabeth Louise Vigee LeBrun (3 mei 1764 – 10 mei 1794) Lady Hamilton (1761-1815), als een Bacchante

Elisabeth Louise Vigee LeBrun (3 mei 1764 – 10 mei 1794), Prinses Maria Cristina di Borbone – 1790